Outback avontuur

16 juli 2017 - Richmond, Australië

Daar ging ik dan, na twee weken in Sydney te zijn geweest, een wereld stad die 24/7 doorgaat, ging ik naar een klein dorpje zo’n  2000 km verderop, 400 km het land in ver weg van de bewoonde wereld. Waar ik de komende maanden aan het werk zou gaan in een hotel, als barmeid, keukenhulp en schoonmaakster. Na een geweldige vlucht met een klein vliegtuigje werd ik opgehaald door de baas van het hotel. Daar kwam ze aanzetten in een dikke 4x4 wagen en het voelde direct dat ik in de echte countryside van Australia was. Geweldig!  De eerste avond stond ik meteen achter de bar biertjes te tappen en geloof me, deze mensen kunnen drinken! Na een paar weken was ik helemaal ingeburgerd en hoorde ik er helemaal bij. En ik kon mezelf wel voorstellen om hier te wonen. Natuurlijk was het even wennen in het begin, de mensen waren zo relaxed en alles is hier zo lay back, mannen in hun cowboylaarzen en cowboyhoed en iedereen rijdt hier in dikke 4x4 wagens. In mijn vrije tijd besteed ik veel tijd met mijn vrienden die ik hier heb gemaakt. Kampvuuravondjes tot diep in de nacht, bbqen, paardrijden, motorrijden, honkballen en heel veel meer. 

Het is hier nu winter en een paar weken geleden was het best wel koud. Snachts kan het rond het vriespunt zijn terwijl het overdag wel 25 graden kan zijn. Aan die kou was ik niet meer aan gewend en daar zijn ze hier ook niet op ingesteld met maar een muurtje van hout. Dat was bibberen in bed. Dus ik ben de volgende dag naar het rode kruis winkeltje geweest voor warme kleren. De oude dames verwelkomden mij vriendelijk en vroegen of ik ook een bakje koffie wilde om op te warmen. Zo zat ik gezellig met de oude koffieleutjes dicht bij elkaar in het kleine winkeltje te kletsen over het weer, hun kleinkinderen en alle dorproddeltjes. Ik verliet de winkel met een tas vol kleren voor nog geen 10 dollar. Ze wou het me eerst ook nog gratis mee geven. Het heeft toch altijd wel wat, de winter. Na werktijd zaten we gezellig met z'n allen bij de heater met een kleedje om, een biertje en een sigaretje en heel veel gezelligheid. Het begint hier nu steeds warmer te worden.

Zo’n klein dorpje, maar alles werkt. Iedereen helpt elkaar uit de brand en het lijkt alsof iedereen met elkaar bevriend is. In het dorp is één hele grote watertank waar het hele dorp mee moet doen. 

In de tijd dat ik hier ben geweest hebben we 1 keer regen gehad en er komt hier al 4 jaar lang te weinig regen, dus iedereen doet altijd zuinig aan met water, korte douchjes. Dan besef je hoe gezegend wij in Nederland zijn! In de zomer is het hier ontzettend warm en loopt de temperatuur soms wel op tot 50 graden, daarom hebben veel huizen hier geen waterboiler want dat hebben ze hier niet nodig. 

De mensen zijn hier zo vertrouwd, je hoeft je huis niet op slot te doen en de sleutels blijven in de auto. Dat is toch geweldig dat dat kan.

Ook heb ik naast mijn werk in het hotel, geholpen op de boerderij van de baas die op een half uur rijden van het dorp ligt. Aan het einde van de dag gingen we met de motorquat de jonge koeien uit het land bijeen drijven en ze naar hun slaapplek brengen. De boerderijen wat ze hier een cattlestation noemen zijn ontzettend groot en zo werkte ik op een cattlestaion met een property (landgoed) van 30000 acre (zo’n 12000 hectare). 

Een paar weken geleden waren hier de Fielddays (velddagen), iedereen komt hier naartoe, en het was een al drukte in het dorp. Er was een grote markt, paardenraces, koeienverkoop, en natuurlijk veel bier en gezelligheid.

Ik ben zo blij dat ik deze kans om in de outback te werken heb aangenomen. Wat een ervaring en wat heb ik een ontzettende leuke tijd gehad hier! Ik voel me hier echt thuis tussen al deze mensen en de manier van leven. Terwijl ik hier nog ben krijg ik bij het schrijven al heimwee naar deze plek. En als ik terug denk aan de afgelopen maanden wat ik hier allemaal heb geleerd en beleefd kan ik wel een boek volschrijven met alle avonturen. 

Ik heb nog drie maanden over in Australië en die ga ik gebruiken om te reizen. Volgende week neem ik de bus en ga ik aan de oostkust beginnen. Ik ben benieuwd en heb er heel veel zin in! Wat gaat de tijd snel hé, ik ben hier alweer 9 maanden. 

Hele dikke kus en heel veel liefs,

Odette

Foto’s

8 Reacties

  1. Nadina Veenstra:
    15 juli 2017
    Wauw Odette! Wat prachtig allemaal! Wat een heerlijk verhaal om te lezen!
  2. Riemer Jongsma:
    15 juli 2017
    Wat weer een verhaal he dat je er wel een boek over kunt schrijven dat is toch fantastisch.
    Wat maak jij daar ook wat mee geniet ervan Odette.
  3. Willem jongsma:
    15 juli 2017
    Wat weer een leuk verhaal, je maakt heel wat mee, nog geen australisch vriendje gevonden ? Veel succes met je verdere reis !
  4. Anita:
    15 juli 2017
    We heben al heel veel avonturen van je gehoord. Maar het is altijd weer super om een verhaal van je te lezen. Liefs mem
  5. Charlene:
    16 juli 2017
    Topper.
  6. Soraja:
    16 juli 2017
    Genieten Odette!! Heel veel plezier toegenst op je verdere reis!!
  7. Ike Fokkema:
    25 juli 2017
    Prachtig verhaal Odette. Wat genieten daar. Héérlijk. Je schrijft zo leuk het is steeds jammer dat het afgelopen is... heel veel plezier daar en geniet van je laatste maanden.
  8. Riekje Baron:
    7 augustus 2017
    Hé Odette, zoals jij het hier neerzet, krijg ik al bijna een gevoel van heimwee en dat terwijl ik er nooit ben geweest.
    Fijn om op deze manier met je mee te kunnen be-leven. Geniet er nog maar even van. Maar hier in Frieschepalen beginnen we je zo langzaamaan wel te missen hoor!
    Hartelijke groet, Riekje